salamat

زخم بستر

زخم بستر ها می توانند دردناک و کشنده باشند. خبر خوب این است که چند مرحله ساده می تواند بسیاری از بسترهای بستر را از رسیدن به آن مرحله باز دارد.

بسیاری از ما نمی دانیم که هنگام خواب چقدر حرکت می کنیم. شرکای تختخوابی شکایت ممکن است درک نکنند ، اما چیز خوبی است که ما آن را می اندازیم و می چرخانیم. این حرکت به طور مداوم فشار بین بدن و تشک ما را توزیع می کند.

 

اما وقتی بخاطر بیماری یا جراحت یا بیهوشی برای جراحی در رختخواب حبس شده ایم ، ممکن است کلاً حرکت خیلی کمی داشته باشیم. در نتیجه ، فشار روی قسمتهای خاصی از بدن ، به ویژه در مناطقی که استخوانها برجسته است ، ایجاد می شود - به عنوان مثال ، قسمت تحتانی پشت خود را در نزدیکی باسن و پاشنه های خود را اگر به پشت خوابیده اید یا اگر هستید دوباره در پهلو ، ران و مچ پا قرار بگیرید. هنگامی که ما حرکت می کنیم ، یا به اشتباه حرکت می کنیم ، اصطکاک ممکن است بر مشکل فشار بیفزاید.

 

فقط در طی دو ساعت ، این فشار می تواند مویرگهای توری را که خون را به پوست و بافت زیرین می رساند ، متوقف کند. بدون خون تازه برای وارد کردن اکسیژن و دفع مواد زائد متابولیکی ، پوست و سایر بافتهای مجاور دچار لنگ می شوند و در نهایت ممکن است بمیرند. در گفتار مشترک ، بستر تختخواب آغاز شده است. پزشکان از آنها به عنوان زخم های فشاری یا دکوبیتوس (از لاتین decumbere ، "دراز کشیدن") یاد می کنند.

حداقل بسترهای بستر مانع بهبودی می شوند ، بنابراین بستری شدن در بیمارستان یا اقامت در یک مرکز توان بخشی بیشتر از آنچه که ممکن است طول بکشد. بستر بستر می تواند دردناک باشد و مانند هر نوع زخم باز ، فرصتی آماده برای عفونت هایی ایجاد می کند که ممکن است به پوست اطراف ، بافت های عمیق ، استخوان و خون گسترش یابد. این روزها عفونت های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها بیشتر دیده می شوند. تجزیه بافت از بسترهای بزرگ می تواند منجر به از دست دادن مایعات و پروتئین شود و بیماران را دچار کم آبی و سو mal تغذیه کند.

بیشتر بدانید: انواع تشک مواج و طرز استفاده از تشک مواج چگونه است؟

 

بسترهای بستر به عنوان علت اصلی مرگ دو هزار آمریکایی در هر سال گزارش می شود. اما برخی از کارشناسان می گویند که این آمار رسمی میزان مرگ و میر را دست کم می گیرد ، زیرا ایجاد بستر در بستر می تواند منجر به عفونت خون (سپتی سمی) و سایر شرایط مهلکی شود که پزشکان به احتمال زیاد در گواهی مرگ قرار می دهند. چندین سال پیش ، تعداد سالانه مرگ های "ناشی از بستر" 8500 نفر اعلام شده است و برخی می گویند حتی این رقم فریبنده ای کم است. در هر صورت ، خبر خوب این است که به دلیل بهبود اقدامات پیشگیری و درمان ، از اواسط دهه 1990 آمار مرگ و میر در بسترها بهبود یافته است.

 

چه کسی در معرض خطر است؟

اگر در رختخواب یا صندلی گیر بیفتیم ، هرکدام از ما می توانیم یک تختخواب ایجاد کنیم ، اما اگر بتوانیم حرکت کنیم ، حتی کمی هم خطر بسیار کمتری دارد. اگر مغز قادر به بازخورد ، آگاهانه و ناخودآگاه ، در اثر فشار فشرده بر ناحیه ای از بدن باشد ، کم و بیش به طور خودکار تغییر وضعیت می دهد. افرادی که بیهوش هستند یا از زوال عقل رنج می برند ممکن است این علائم را از دست بدهند.

شرایطی که بر جریان خون و گردش خون تأثیر می گذارد - دیابت ، فشار خون بسیار پایین ، بیماری عروق محیطی - افراد را نیز مستعد می کند. مدفوع و ادرار بافت پوست را تجزیه می کنند ، بنابراین بستن بستر اغلب برای افرادی که دارای بی اختیاری مدفوع یا مدفوع هستند مشکل ساز می شود.

 

اگرچه دو سوم کل بسترها در افراد بالای 70 سال رخ می دهد ، اما سن به خودی خود یک عامل خطر محسوب نمی شود. بلکه این بیماری ها هستند که با افزایش سن افراد مسن را آسیب پذیر می کنند.

 

افرادی که دچار ضایعات نخاعی هستند نیز به دلیل زمانی که در یک موقعیت می گذرانند ، بطور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند. هنگامی که کریستوفر ریو ، بازیگری که در یک حادثه اسب سواری فلج شده بود ، در سال 2004 درگذشت ، اخبار منتشر شده گفت که وی بر اثر عفونت ناشی از بستر درگذشت.

 

در جاهایی که گودال ایجاد می شود

 

جایی که بستر ظهور می کند